هرکجا هستید آنجا را مرکز عالم قرار دهید.

بعد از هر اتفاق ناگواری که در جامعه می‌افتد و اختلاس یا فسادی که به وجود می‌آید، همه ی نگاه‌ها به سمت مسئولین و مقامات کشور برمی‌گردد و همه منتظر اقدامی از آن‌ها هستند. انگار یادمان رفته که مردم باید چوبی باشند برای هدایت مقاماتشان و هرکجا از مسیر خارج‌شده‌اند آن‌ها را به جاده بازگردانند. در جمع‌های عمومی و خصوصی که می‌نشینیم حرف از وضعیت بد بازار می‌زنیم و از عملکرد مسئولین گلایه می‌کنیم؛ در مورد وضعیت حجاب رگ گردنمان متورم می‌شود و فقط به وزارت ارشاد حمله می‌کنیم و آن‌ها را متهم می‌کنیم. اما دریغ از آنکه آستین بالا بزنیم و خود کاری کنیم، حداقل به وظیفه خود آشنا شده و عمل کنیم. ما از بصیرت و مطالبه گری فقط گلایه و انتقاد کردن را یاد گرفتیم ولی دریغ از اینکه پیشنهاد یا برنامه‌ای برای رسیدن به وضعیت مطلوب ارائه دهیم. حتی گاهی کم‌کاری‌های خودمان را هم به‌پای دیگران می‌اندازیم و انتظار داریم آن‌ها اشتباه ما را جبران کنند. میگوییم که امام را تحریف می‌کنند ولی یک‌بار هم صحیفه ایشان را ورق نزده‌ایم.

امام خمینی (ره) دراین‌باره وظیفه دیگری را بر روی دوش ما می‌گذارد:« هرکدام ما موظفیم خودمان عمل کنیم؛ و موظفیم دیگران را هم وادار کنیم. اگر یک همچو روحیه‏ای در یک ملتی پیدا بشود، اگر یک روحیۀ معاونت معنوی پیدا بشود در انسان، در همه که هرکسی خودش را موظف بداند به اینکه علاوه بر اینکه خودش یک آدمی است که می‌خواهد عدالت بکند، کارهای دیگران را نیز انجام دهد. بدون طمع و ترس و بر اساس انجام تکلیف. چنانچه هرکداممان توجه به همین معنا داشته باشیم، هرکسی به خودش متوجه بشود، خودش را درست کند، اداره ‏ای که دارای پانصد نفر مأمور است، هر مأموری آن کاری را که به او محوّل است سرش را زیر بیندازد و کارش را انجام بدهد، یک اداره درست می‌شود، یک وزارتخانه درست می‌شود، همۀ کشور درست می‌شود. اگر یک همچو چیزی در یک کشوری پیدا شد، این کشور مترقی است.»

خداوند نیز در قرآن کریم از جامعه اسلامی چنین چیزی می‌خواهد:« بگو: من فقط به شما یک اندرز مى‏دهم که: دوبه‌دو و به‌تنهایی براى خدا به پا خیزید.» اگر روزی تکلیفمان حضور در مناطق جنگی بود؛ امروز باید برای بقای این نظام اسلامی برخیزیم و کاری کنیم. هر کس هرکاری می‌تواند بکند و بدون توجه به دیگران به وظیفه خود عمل کند و از کسالت دیگران خسته نشده به راه خود با سرعت ادامه دهد. که اگر این چنین عمل کردیم مصداق کسانی می‌شویم که در خیرات از دیگر مومنین سبقت گرفتند.

تنها ترین امیر

«آگاه باشید! به خدا سوگند، هر ملّتی که درون خانه ی خود مورد هجوم قرار گیرد، ذلیل خواهد شد. زشت باد روی شما و از اندوه رهایی نیابید که آماج تیر بلا شدید! به شما حمله می کنند، شما حمله نمی کنید؟ با شما می جنگند، شما نمی جنگید؟ این گونه معصیت خدا می شود و شما رضایت می دهید؟ وقتی در تابستان فرمان حرکت به سوی دشمن می دهم، می گویید هوا گرم است، مهلت ده تا سوز گرما بگذرد و آنگاه که در زمستان فرمان جنگ می دهم، می گویید هوا خیلی سرد است بگذار سرما برود. وقتی شما ازگرما و سرما فرار می کنید، به خدا سوگند که از شمشیر بیشتر گریزانید! ای مرد نمایان نامرد! ای کودک صفتان بی خرد که عقل های شما به عروسان پرده نشین شباهت دارد! چقدر دوست داشتم که شما را هرگز نمی دیدم وهرگز نمی شناختم!»

حکایت امروز برخی از ما چقدر شباهت دارد با روزگار مولا، این هم تاکیدات رهبر انقلاب مبنی بر تکیه به داخل را توجه نمی کنیم بعد داعیه ولایت مداری داریم. فرمان جهاد علمی توسط ایشان صادر شده است اما هنوز جوانان ما به دنبال خوشگذرانی و عافیت طلبی خویش هستند. حتی در مسائل سیاسی و امنیتی نیز هیچ توجهی به دستورالعمل های قرآنی ایشان نداریم و ندارند. تا جایی که در آخرین دیدارشان لب به اعتراض گشودند: «اینکه بنده ده بار گفتم به آمریکایی‌ها نمیشود اعتماد کرد، معنایش این است؛ اینکه میگوییم اینها غیر قابل اعتمادند، معنایش این است.» آخر چرا باید یک گام عقب تر از امام خویش باشیم؟! اگر خودمان به فکر نباشیم شاید دوباره شاهد مظلومیت و گوشه نشینی شیعه باشیم و اقتدار کنونی را براحتی از دست بدهیم زیرا خداوند سرنوشت هر قومی را به خود آن‌ها واگذار کرده است.

یاوران محرومین

با اینکه ۷ دوره است که نماینده مردم است، اما هنوز هم خانه ای کوچک با فرش های قدیمی و خشن دارد. نه تنها از دستمزد های کلان خبری نیست، بلکه بسیاری از مواقع از جیب خود برای مردم مایه می گذارد... انگار با همه فرق دارد! حتی در زمان های مرخصی هم برای حل مشکلات مردم فعالیت میکند. بدون هیچ تشریفاتی در مساجد و محافل عمومی حاضر شده، ساعت ها درکنار مردم به درد و دل های آنها گوش می دهد.

حکایت عجیبی است داستان فعالیت های برخی نمایندگان، در روزگاری که برخی در پی تصویب قانون های منفعت طلبانه برای سود خود یا آقازادگانشان هستند; اما اینها به معنای دقیق کلمه "خادم" مردم هستند و این خدمت باعث عزیز شدن انها در بین مردم شده، بطوریکه به کس دیگری اعتماد نکرده، رأی نمی دهند.

ای کاش برخی نمایندگان مثل همکارانشان بجای عمل کردن به قول هایشان، به وظایفشان پایبند بودند... بجای رأی ممتنع دادن، با تحقیق و پرس و جو دلسوزانه موافقت یا مخالفت خود را اعلام می کردند و بی تفاوت از کنار مصوبات رد نمی شدند. ای کاش فارغ از حزب گرایی، عملکرد مسئولین را ارزیابی میکردند و واقع بینانه به آنها تذکر داده یا استیضاح می کردند و یا برعکس از عملکرد خوب آنها تقدیر می شد...

اما چشم امید همه به این انتحابات است تا افرادی وارد شوند که بی چشم داشت و توقعی برای ارتقای نظام اسلامی ایران کارکنند و با مصوباتشان خاری در چشم دشمنان داخلی و خارجی باشند.

مسجد طراز اسلامی از منظر امام خمینی و رهبری

مسجد از مهم‌ترین نهاده‌ای جامعه اسلامی با کارکردی جامع و چندمنظوره به شمار می‌آید و همواره در طول تاریخ اسلام نقش بنیادین و محوری در شکل‌گیری تمدن اسلامی و پیشرفت جامعه ایفا نموده است. جایگاه مسجد درگذر زمان فرازوفرودهایی داشته است که بالاترین میزان اثربخشی مسجد در جامعه را می‌توان در نهضت‌های دینی و سیاسی تاریخ اسلام مشاهده نمود. با پیروزی انقلاب اسلامی این روند ادامه پیدا کرد و مسجد نقطه شروع قیام‌ها بود. اما باید برای دستیابی و ایجاد سبک زندگی اسلامی نکات و ظرافت‌هایی را رعایت کرد. لذا در ادامه به گردآوری و تبیین ویژگی‌های مسجد طراز از نگام امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری

الف) چیستی مسجد طراز اسلامی

1.      ماهیت

مسجد مظهری از آمیختگی دنیا و آخرت در اسلام است. جایی که انسان خود را به منبع فیض و قدرت الهی وصل می‌کند. مسجد ، مظهری از آمیختگی نماز و ذکر و نیایش با سامان زندگی اجتماعی است. آنچه مسجد را از دیگر عبادتگاه‌های ادیان دیگر متمایز می‌کند این است که در مسجد علاوه بر عبادت، پایگاه سیاست و نشاط و اخلاق بوده و همچنین سنگری هستند برای حفظ انقلاب و اسلام.

2.      شاخص‌ها

مساجد باید آباد باشد و همه نشانه‌های توجه به اقامه نماز در شهر اسلامی دیده شود. باید صدای اذان  از مناره‌های مسجد شنیده شود اما نباید اسباب زحمت مردم باشد، لذا اذان صبح با بلندگو گفته نشود بهتر است. مساجد در هنگام نماز باید مالامال از انسان‌های خاضع و ذاکر باشد، وظیفه‌داریم با حضورمان در مساجد آن‌ها را آباد کنیم. یک نکته مهم در آباد کردن مساجد حضور روحانی شایسته است. هم‌اکنون برخی مساجد خالی از امام جماعت است.

در شهرها و روستاها باید مساجد مرکز و کانون فعالیت‌ها باشد و به‌عنوان قطب اصلی سامان زندگی مطرح شود. مساجد را همچون دل‌های جوانان پاکیزه و پیراسته، لبریز از شور و انگیزه و نشاط کنید. مساجد معطر، زیبا و رغبت‌انگیز نشان داده شود و نور معرفت و محبت و انس و صفا از آن ساطع بشود. در هر محله‌ای مساجد باید مأمن و مایه خیر و برکت مردم باشند.

 مساجد باید رابطه خود را با نخبگان علمی، اجتماعی، هنری و ورزشی برقرار و مستحکم کند. باید در محل و در برابر چشم مردم از دانش آموزان ممتاز و برجسته تقدیر شود. جذابیت عامل گرایش جوانان به مسجد می‌شود نباید فقط سالخوردگان در مسجد حاضر شوند!. یکی از بهترین زمان‌ها برای ایجاد این ارتباط ماه رمضان و افطاری دادن است. افطاری‌های ساده و بی‌ پیرایه تا فرصتی باشد که فقرا و مستمندان نیز در مساجد حاضر شوند.

3.      آثار و کارکردهای مسجد

·         کارکرد عبادی: نماز در مسجد و با جماعت مؤمنان، بارش رحمت الهی را انبوه ‌تر و دلنشین تر می‌کند. فرصت تلاوت و انس با قرآن و انس با ادعیه وارده اهل‌بیت را مغتنم بشمارید.

·         کارکرد سیاسی: در صدر اسلام مسجد مرکز سیاست بود و ازآنجا مسائل سیاسی طرح ریزی می‌شد. ارتش‌ها و جیش‌ها ازآنجا حرکت می‌کردند و ازآنجا رهبری می‌کردند. در مسجد پیغمبر، مسائل سیاسی اجتماعی بیشتر از مسائل عبادی نماز و روزه بود. بسیاری از مشکلات در آنجا و با اجتماع مردم مطرح و حل می‌شد. مسجد باید پایگاهی برای رتق‌وفتق امور مسلمین باشد. باید با اجتماع روزانه خود در مساجد از وضعیت یکدیگر و مستمندان مطلع باشید.

·         کارکرد تبلیغی: منبرها و پایگاه‌های عظیم تبلیغ یکی از نافذترین و قوی‌ترین رسانه‌های تبلیغی است. در سخنرانی‌ها معارف نماز نیز در کنار مسائل نماز گفته شود. تبلیغ سنتی و رودررو ای که در مساجد وجود دارد بی‌بدیل است و باید آن را حفظ کرد

·         کارکرد آموزشی: مساجد باید مرکز تفکر و تأمل و تصفیه روح است، باید مرکز تربیت‌های صحیح اسلامی‌باشد. مساجد مدرس تفسیر و حدیث و منبر معارف اجتماعی و سیاسی و کانون پرورش اخلاق است. باید مردم را انذار کرد و روح معنویت را در میان آن‌ها بیدار کرد.

ب) چگونگی مسجد طراز اسلامی

1.      آسیب‌شناسی 

·         آفات: یکی از نقاط ضعف کمبود مسجد در شهرها و روستاها نپرداختن به پاکیزگی و نپرداختن به رابطه با مأمومین است. عده‌ای خیال می‌کنند حال که پیروز شده‌ایم دیگر نیازی به مسجد نداریم درحالی‌که ما برای مسجد و اداره آن قیام کردیم. نباید مساجد مورد بی‌اعتنایی قرار گیرند. یکی دیگر از آفات زرق‌وبرق داشتن مساجد که نماد اسلام آمریکایی هست. همچنین نباید در مسجد هنگامی‌که امام جماعت مسلمین را خطاب می‌دهد، مورد طعنه قرار گیرند.

·         موانع: دشمن تلاش می‌کند که مسجد را خالی کنند و بعد از خالی کردن سنگرها، حمله کنند. این‌یک توطئه است. آن‌ها می‌خواهند روحانیت را از مسجد بیرون کنند و مانند مسجد ضرار قصد تخریب حکومت اسلامی رادارند.

2.      تکلیف شناسی

·         مردم و جوانان: ملت مبارز باید مساجد، این سنگرهای اسلامی را حفظ کند و با حضور در نماز جماعت آن را رونق بخشند. جوانانی که در شب‌های قدر در مساجد گردهم آمدند این رابطه را حفظ کنند. باید جوانان حضورشان در نماز جماعت و مساجد جدی باشد.

·         مسئولین و نهادهای  نظام: از چیزهایی که حتما باید مورد توجه قرار گیرد و مسئولین به آن توجه کنند، پرداختن و اهتمام به مساجد است. مسجد سازی و مسجد پردازی باید در ردیف اول اعتبارات فوق‌برنامه مدیران قرار گیرد.

·         متولیان و امام مساجد: علما و ائمه مساجد وظیفه‌دارند با فعال کردن مساجد، مردم را در سنگرها حفظ کنند. باید برای تحول بخشیدن و پیشرفت بیشتر مساجد برنامه‌ریزی شود و همچنین در محله‌ها میان مساجد و مراکز آموزشی پیوند تعریف‌شده و شایسته‌ای برقرار گردد.

·         نیروی مقاومت بسیج: بسیجیان نباید مساجد را رها کنند زیرا آنجا بهترین مکانی است که در اختیاردارند. آن‌ها باید با مردم و ائمه جماعت گرم و صمیمی باشند و با حضور خود در نماز جماعت این رابطه را حفظ کنند. همچنین حضور روحیه بسیجی باید فضای مسجد را زنده، پرنشاط و لبریز از امید سازد.

امید است با عنایت خداوند متعال و با اهتمام و اتخاذ این نکات مسجدی در طراز انقلاب و نظام اسلامی داشته باشیم.

ان‌شاءالله

شیوه برخورد با جوانان خاطی توسط متولیان مسجد.

بدون شک دوران نوجوانی از حساس‌ترین دوران زندگی انسان به شمار می‌آید. این دوران به تعبیر روان شناسان مرحله‌ی انتقال از کودکی به جوانی و بزرگ‌سالی است. در این دوران نوجوان از یک‌سو می‌خواهد کارهای دوران کودکی را کنار بگذارد و از دیگر سو توانایی و تجربه‌ی لازم را برای حل مسائل و مشکلات خود ندارد. وجود این دو حالت باعث بروز مشکلاتی در روحیات نوجوان شده و آرامش روحی و روانی آنان را سلب می‌نماید به همین دلیل سرکشی و ناسازگاری و برآشفتگی در این دوران بیشتر از سایر اوقات مشاهده می‌شود. این‌گونه رفتارها ممکن است در هر زمان و مکانی بروز و ظهور نماید. مساجد نیز از این قاعده مستثنا نیستند حال اگر مشاهده شد که برخی از نوجوانان برای ابراز وجود در مساجد اقدام به کارهایی از قبیل سروصدا و ایجاد مزاحمت برای مؤمنین رعایت نکردن حرمت و احترام مسجد و... نمودند؛ متولیان و خدام مساجد چگونه می‌توانند با اینان برخور‌د مناسب و صحیحی داشته باشند تا هم نظم مسجد حفظ گردد و هم از بروز هرگونه تنش و برخوردی جلوگیری شود؟ در ذیل به برخی از نکاتی که می‌تواند راهگشا باشد اشاره می‌کنیم:

امام علی به امام حسن می‌نویسد: « قلب نوجوان چونان زمین کاشته نشده آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده می‌شود.»

از این سخنان نکاتی استفاده می‌شود:

1)      امام علی (ع) این سخنان را مستقیماً و با دادوفریاد کردن برای امام حسن (ع) بیان نکردند بلکه به‌صورت نامه و نوشته در اختیار امام حسن (ع) قراردادند از این برخورد امام استفاده می‌شود که در هدایت نوجوان در درجه‌ی اول و تا آنجا که امکان دارد باید از روش‌های غیرمستقیم استفاده کرد. روشن است که مقصود این نیست که متولیان امور مساجد به تک‌تک نوجوانان نامه بنویسند اما می‌توانند با نصب تابلوها و نوشته‌هایی با مضامین تربیتی نوجوانان را هدایت کنند. تجربه‌ی عملی نشان داده است که در همه موارد نصب این نوشته‌ها و تذکرات، مفید و سودمند است. ازاین‌رو در مسجد نیز می‌توان ازاین‌روش استفاده کرد؛ و مؤمنین با نشان دادن تابلوها به افراد خاطی بدون ایجاد کوچک‌ترین تنشی افراد را هدایت و فضای مناسب برای عبادت مؤمنین ایجاد کنند.

2)      امام علی (ع) با نوشتن نامه به فرزند عملا نشان می‌دهند که به ایشان توجه خاص و ویژه دارند؛ از این نکته استفاده می‌شود که متولیان مساجد نیز نه‌تنها باید از حضور نوجوانان در مساجد به‌سادگی عبور نکنند. بلکه باید با برخورد خاص و ویژه به همراه تشویق آنان و مشارکت عملی در امور و برنامه‌های مسجد نوجوانان را به مساجد مجذوب کنند.

3)      امام با نوشتن نامه به پیروانشان می‌فهمانند که در برخورد با نوجوانان باید از راه‌های محبت‌آمیز و دوستانه وارد شد؛ نه امرونهی‌ها و دادوفریاد کردن‌ها. هرگونه افراط با نوجوانان ممکن سات به گستاخی و لجاجت و ستیزه‌جویی منتهی شود. ازاین‌رو متولیان مسجد تا آنجا که امکان دارد با برخورد صحیح و مسالمت‌آمیز و مناسب با شأن و شخصیت خود و نوجوان خاطی را داشته باشند.

4)      متولیان مساجد توجه دارند که خطا و اشتباه نوجوان در اغلب موارد تعمدی و از روی غرض‌ورزی و... نیست. لذا خدام و متولیان باید سعی کنند تا با استفاده از این قلب‌های آماده‌ی پذیرش به فرمایش امام علی (ع) با پاشیدن بذر هدایت آنان را آباد کرده از این دسته از نوجوانان؛ در آینده افرادی عاشق مسجد و مشارکت در امور خیر بسازند.

5)      به ذهن می‌رسد که متولیان امر مساجد ائمه محترم جماعات، دراین‌باره رعایت کنند؛ آگاهی دادن در خصوص مسجد به نوجوانان است. متأسفانه اکثر نوجوانان ما به دلایل مختلف مسجد را صرفاً به‌عنوان مکانی برای عبادت می‌شناسند؛ و اطلاع کافی از تقدس و عظمت آن، تفاوتی که با سایر مکان‌ها دارد و احکام مربوط به آن ندارند. لذا گاهی از اوقات شاهد رفتارهای مناسبی نیستیم. ازاین‌رو اگر آگاهی‌های لازم در ارتباط با مساجد از طرق مختلف از قبیل برگزاری کلاس‌ها مسابقات و... به نوجوان داده شود به نظر می‌رسد، کمتر و یا اصلاً شاهد این قبیل رفتارها نخواهیم بود؛ بنابراین به نظر می‌رسد متولیان مساجد می‌توانند با برخوردهای محبت‌آمیز، توجهات خاص و تذکرات غیرمستقیم مشارکت دادن نوجوانان در امور مسجد بتوانند نقش و جایگاه خاص خود را دراین‌باره به نحو احسن ایفا کنند. انشاء الله

مرگ اصلاحات پایان اصولگرایی

دیگر تمام شد زمانی که مردم به ائتلاف‌ها و حزب گرایی‌ها رأی می‌دادند. دسته‌بندی‌هایی که گاهی با تخریب حزب مخالف، گاهی با تقدیس حزب خود و گاهی صرفاً برای جمع‌کردن رأی مردم شکل می‌گیرد. هرکدام قول‌هایی می‌دهند که حتی خارج از اختیارشان است، چه رسد به آن‌که بتوانند به آن‌ها عمل کنند. مگر برای نظام و انقلاب اسلامی چه کرده‌اند که از اصول و ‌آرمان‌های انقلاب و امام عزیز (ره) دم می‌زنند؟ مگر آرمان امام(ره) نبود که برای مستضعفان عالم تلاش کنند؟ ولی نه‌تنها کمکی بلکه حتی جنایات ظالمان را نیز محکوم نکردند و گاهی نیز با آنان هم‌نوا شدند! بیچاره مستضعفین که وسیله‌ی جذب رأی مردم برای نماینده‌هایی است که حتی فکر بهبود معیشت آن‌ها را ندارند. فریاد امام همیشه بر مبارزه با اشرافیت بلند بود. اما زمانی که تحریم به اوج خود می‌رسد تنها گروهی که تفاوتی برایشان ندارد برخی نماینده‌هایی است که با حقوق ثابت بالا به همراه امتیازات ویژه ازجمله خانه‌ای بزرگ که هدیه صندلی مجلس است، به ادامه زندگی می‌پردازد و بی‌تفاوت به‌ سختی مردم؛ برای آقازادگانشان خودروهای گران ‌قیمت می‌خرند.

اصلاً اصلاح‌طلب و اصولگرا ندارد… هرکدام که آمدند نه‌تنها با اشرافیت مقابله نکردند، که حتی برخی نیز گرفتار آن شدند و صندلی به کامشان شیرین آمد. انگار آرمان‌ها برای نفع حزبشان ساخته‌شده است و آن را چند روزی در حین انتخابات عَلَم می‌کنند و با ورود به مجلس آن‌را فراموش می‌کنند و بی شرمانه‌تر آن که برخی سخنان امام(ره) را افراطی و مربوط به گذشته می‌دانند. حتی کارهای اشتباه خود را که همه‌ی مردم نسبت به آن موضع‌گیری کردند، قبول نکرده، توجیه می‌کنند! مگر فتنه اخیر فراموش می‌شود، اما هنوز حزب چپ سعی در فراموشی اعمال خود را دارند و اعلام برائت از فتنه گران نمی‌کنند… مگر تائید برجام فراموش می‌شود، اما هنوز حزب راست اشتباه خود را توجیه می‌کند!

اکنون نیز این‌چنین است؛ در فاصله دوماهه تا شروع اخذ رأی دوباره صدای شعارهایشان بلند شده است اما امید است با هوشیاری مردم بدون توجه به انواع حزب‌ها، افرادی بر صندلی مجلس بنشینند که دغدغه‌ی مردم و انقلاب را دارند. کسانی که به اشرافی‌گری آلوده نباشند و بتوانند با آن‌ مبارزه کنند. کسانی که خدمت به مردم برایشان بر خدمت به خود ترجیح داشته باشد و این حاصل نمی‌شود مگر با انتخاب اشخاصی که در طراز انقلاب اسلامی باشند، نه کسانی که در طراز حزب چپ و راست هستند.

نامه ای برای بیداری جوانان غربی

بازخوانی دوباره نامه های امام خامنه ای به جوانان غربی

آن روزها کمتر کسی حرف های پیر خمین را باور می‌کرد. دقیق‌تر بگویم کمتر کسی حرف او را می‌فهمید. حتی جامعه‌شناسان و نظریه‌پژوهان دنیا نیز عقیده داشتند چون این نهضت وابسته به بلوک‌های شرق و غرب نیست، چند سالی بیشتر قوام نمی‌یابد که این نظریه با شروع جنگ تحمیلی قوت گرفت و عده‌ای می‌گفتند آماده باشید تا دوباره بازگردیم...

اما هرچه جلوتر می‌رفت؛ این سخن امام خمینی(ره) بیشتر گوش‌های آلوده‌ی آنان را آزار می‌داد:«...مسئله دیگر صدور انقلاب است که بارها گفته‌ام، ما با کسی جنگی نداریم. امروز انقلاب ما صادر شده‌است و مستضعفین به اسلام چشم دوخته‌اند. باید با تبلیغات صحیح اسلام را آن‌گونه که هست به دنیا معرفی نمایید.» (صحیفه امام. ج15. ص320)

همه ی ما شاهد بودیم که چگونه بیداری اسلامی در کشو‌رهای منطقه ایجاد شد و هنوز نیز ادامه دارد. با وجود برخی شکست‌ها اما روحیه انقلابی بین جوانان ایجاد شده و نگرش ساختن تمدن اسلامی بوجودآمده. اما بیداری اسلامی کافی نیست و باید مردم دنیا مخصوصا جوانان اروپایی و آمریکایی آگاه شوند.

شاید به همین خاطر بود که رهبر مسلمین دومرتبه و در زمان‌های حساس، نامه‌ای خطاب به جوانان غربی نگاردند. در برهه‌ای که اسلام تکفیری و مطرود در زیر پرچم داعش سعی در انحراف فکری جهانیان از اسلام را داشت، مقام معظم رهبری از فرصت پیش آمده استفاده کرده و از جوانان غربی خواست تا با مطالعه دقیق اسلام و به دور از شانتاژهای رسانه‌ای بپردازند و فریب تبلیغات دشمن را نخورند.

اما آنچه وظیفه ماست؛ تبیین ابعاد مختلف این نامه و نشان دادن چهره حقیقی اسلام است. گرچه ترجمه و پخش نامه در سراسر جهان حائظ اهمیت بوده، لیکن کافی نیست و مهم این است که درمورد دال و مدلول‌های  موجود در نامه بحث شود. اینکه ایشان می نویسد:« تروریسم دشمن مشترک ماست.» باید بیان شود، چرا؟ وجه اشتراک این موضوع چیست؟ ادله‌ی ما در این زمینه چه می باشد؟ و سوالاتی از این دست که در سراسر این دو نامه فراوان است.

بنابراین و با توجه به سیری که از ابتدای انقلاب بوجود‌آمده، وظیفه ما فراتر از ارسال نامه بوده و باید برای صدور انقلاب و مفاهیم آن تلاش کنیم. حاصل این تلاش‌ها می‌شود اتفاقاتی که در نیجریه و آذربایجان افتاده است و شاهدیم چگونه شیعیان هنوز هم برای نام اسلام به رهبری خمینی کبیر(ره) خون‌ها می‌دهند و برای شکل گیری تمدن عظیم اسلامی مجاهدت می‌کنند.

امید است این انقلاب‌ها به موج اسلام گرایی منجر شود و شاهد مسلمان شدن جوانان غربی باشیم. إن‌شاءالله

معامله‌ی بدون تضمین

هنوز چند روزی از نامه حضرت‌آقا نگذشته‌است که انگار همان افرادی که از آن نامه، به نامه تاریخی یاد کرده‌اند، با آرام شدن جامعه قصد دارند برخلاف آن حرکت کنند. انگار فراموش کردند که ایشان با تاکیدات فراوان فرمودند:« معامله اورانیوم غنی شده‌ی موجود در برابر کیک زرد با دولت خارجی در صورتی آغاز خواهدشد که قرارداد مطمئن دراین باره همراه با تضمین کافی منعقد شده‌باشد. معامله و تبادل مزبور، باید به‌تدریج و دردفعات متعدد باشد. همچنین اقدامات زمانی آغاز خواهدشد که آژانس، پایان پرونده‌ی موضوعات حال و گذشته (PMD) را اعلام کند.» اما نه تنها قراردادی بسته نشده و تضمینی مبنی بر برداشتن تحریم و موارد فوق بوجود نیامده، که رئیس جمهور محترم در سخنرانی اخیر خود در نمایشگاه مطبوعات بیان کردند:«ما از هفته‌های آینده UF6 را می‌فروشیم و کیک زرد را می گیریم.»

تمام این اتفاقات حاکی از این هست که عده‌ای در بین مسئولین هستند که درظاهر بله قربان می‌گویند ولی درخفا و دور از چشم مردم، فعالیت‌های دیگری که گاهی برخلاف قانون هم می‌باشد انجام می‌دهند. اما آنچه بیش از همه باعث بوجودآمدن دورویی در بین برخی مسئولین شده‌است،عدم مطالبه گری مردم بخصوص امت حزب الله است. با این همه فرمایشات رهبری که به تمام اقشار جامعه بخصوص دانشجویان مبنی بر مطالبه‌گری کرده‌اند، اما برخی ساکت نشسته‌اند تا موسی و خدایش بروند سرزمین را فتح کنند و بعد از آن، اینهاوارد میدان بدون دشمن شوند و درآسایش کامل زندگی کنند! واقعا چرا این‌قدر انفعال و بی‌تفاوتی؟؟؟